Ο Παναθηναϊκός νίκησε την Φενέρμπαχτσε στην Πόλη και έκλεισε νικηφόρα την χειρότερη του σεζόν στην Ευρωλίγκα. Μια σεζόν που είχε τα πάντα μέσα: Τραυματισμούς, ατυχίες, χαμένα ματς στο τέλος, εξευτελιστικές ήττες με κάτω τα χέρια και κάποιες σποραδικές νύχτες που μας θύμιζαν ποιος είναι ο Παναθηναϊκός και τι αντιπροσωπεύει.
Η νίκη επί της Φενέρ το μόνο που έδωσε ήταν ψυχολογία ενόψει του αγώνα της Δευτέρας και της συνέχειας του πρωταθλήματος και ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.
Δυστυχώς πολλοί έχουν ξεχάσει τι αντιπροσώπευε ο Παναθηναϊκός και φροντίζουν να το αποδεικνύουν κάθε στιγμή. Και φυσικά δεν εξαιρώ τους Δημοσιογράφους.
Νίκησε ο Παναθηναϊκός στην Πόλη και το πρώτο πράγμα που βρήκανε όλοι να πούνε είναι ότι απέφυγε την τελευταία θέση. Και το αναφέρουν σαν να είναι επιτυχία. Σαν να ήταν ο υπέρτατος στόχος για αυτή την ομάδα. Ξεχνώντας ότι έχει προηγηθεί σε όλη την σεζόν (αυτά που αναφέραμε στην πρώτη παράγραφο) μας αναφέρουν ότι απέφυγε την τελευταία θέση της βαθμολογίας.
ΤΡΟΜΕΡΟ! Τεράστιο επίτευγμα. Λες και άμα έβγαινε τελευταίος ή 9ος κάτι θα άλλαζε. Για πείτε μου τι παραπάνω κέρδισε η Άλμπα από τον Παναθηναϊκό;
Για να τελειώνουμε με αυτή την αηδία; Η τελευταία θέση δεν λέει απολύτως τίποτα. Πιο πρεστίζ και κουραφέξαλα. Ποια πορεία επηρεάζεται; Φτιάξε την ομάδα όπως πρέπει και ποιος θα το θυμάται αυτό;
Ποιες είναι οι δυο καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη και πιο σταθερές εδώ και μια 3ετια. Η Εφες και κατά δεύτερο λόγο η Μπαρτσελόνα.
Πού ήταν η Εφες πριν τρία χρόνια; ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ
Που ήταν η Μπαρτσελόνα πριν τρία χρόνια; ΒΟΛΟΔΕΡΝΕ ΣΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΘΕΣΕΙΣ της βαθμολογίας.
Η Μακάμπι περνάει 8αδα μετά από 7 χρόνια αν δεν κάνουμε λάθος;
Είδατε κανένα να ασχολείται με το τι έγινε πριν τρία χρόνια; ΟΧΙ!
Πολύ απλά γιατί ρίξανε λεφτά οι ομάδες και με κορυφαίους προπονητές έφτασαν να διεκδικούν τίτλους.
Η χρονιά του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα ήταν παταγώδης αποτυχία. Και δεν είναι η βαθμολογική θέση το πρόβλημα. Είναι ότι μετά από ένα χρόνο η ομάδα δεν απέκτησε συνοχή, ταυτότητα, ένα τρόπο παιχνιδιού, μια σταθερότητα. Κάτι που να σου δώσει ελπίδα για το μέλλον. Η ομάδα που κράτησε στους 59 την Φενέρ των 20 εκατομμυρίων μέσα στο σπίτι της, πριν δυο μέρες διασύρθηκε από την Άλμπα.
Χρειάζονται πολλά για να γυρίσει ο τροχός στην Ευρώπη μετά από δυο χρόνια μέτριου μπάσκετ. Το έσοδα- έξοδα είναι μια δικαιολογία καλή αν ξέρεις μέχρι που σε παίρνει να την προβάλλεις. Γιατί τα παραδείγματα σου δείχνουν ότι αν έχεις προπονητή που επιβάλλει τα θέλω του και με στοιχειώδη λογική μπορείς να καταφέρεις θαύματα. Όπως ο Τρινκιέρι για δεύτερη σεζόν στην Μπάγερν.
Μεγάλος στόχος πλέον το πρωτάθλημα. Αν το πάρει σώζει την χρονιά μαζί με το Super Cup αλλά δεν σκεπάζει σε καμία περίπτωση τα προβλήματα που είχε η ομάδα όλη την σεζόν και που χρήζουν άμεσης βελτίωσης. Και δεν αναφέρομαι στον Δημήτρη Πρίφτη απαραίτητα τον οποίο έχω σε εκτίμηση αλλά έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης για το τι έχει συμβεί μέχρι στιγμής και για το τι πρόκειται να συμβεί θετικό η αρνητικό. Απλά τροφή για σκέψη: Πως ένας προπονητής που είχε σχεδόν το απόλυτο στις επιτυχημένες επιλογές ξένων όπου εργάστηκε, ξαφνικά εδώ αναγκάστηκε να αλλάξει τρεις και να κάνει την μια λάθος επιλογή, πίσω από την άλλη.
Όλα για το πρωτάθλημα και τα υπόλοιπα μετά το τέλος των υποχρεώσεων της ομάδας.
Μιχάλης Σταμουλάκης
