Ο Παναθηναϊκός έχασε από τον Ολυμπιακό στο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Μικρό το κακό θα πει κάποιος. Το είπε βασικά και το έδειξε με τον τρόπο που εμφανίστηκε η ομάδα, ο προπονητής του Εργκίν Αταμάν.
Έλα όμως που δεν είναι έτσι.
Η φιλοσοφία του προπονητή μπορεί να είναι αυτή που ο εκάστοτε που διαχειρίζεται από τον πάγκο τις τύχες μιας ομάδας θέλει. Μπορεί να του αρέσει το pick and roll, η μπάλα να πηγαίνει μέσα, η κίνηση χωρίς την μπάλα, να δίνει βάση στην άμυνα, ότι θέλει ο καθένας.
Το να λες όμως ότι κανείς δεν θα θυμάται ποιος κέρδισε το κύπελλο στο τέλος της χρονιάς αν κερδίσεις το πρωτάθλημα ή την Ευρωλίγκα , έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την νοοτροπία του Παναθηναϊκού.
Δεν γιγάντωσε αυτόν τον Παναθηναϊκό ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον πάγκο.Ο Παναθηναϊκός που μάθαμε σεβόταν κάθε θεσμό και πάλευε να τον κατακτήσει από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο. Ήταν στο DNA του συλλόγου. Ήταν Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ της ομάδας. Είναι αδιανόητο να περνά στα ψιλά ότι η ομάδα υποβάθμισε τεχνητά το θεσμό του Κυπέλλου. Ακόμα και η τελευταία διοργάνωση σε κύρος να ήταν, απο την στιγμή που συμμετέχει (πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που στο τελικό είναι ο αιώνιος αντίπαλος σου) οφείλει να δείξει την δέουσα σοβαρότητα και να παρουσιαστεί έτοιμος.
Ο Παναθηναϊκός οφείλει να διεκδικεί κάθε τίτλο που έχει μπροστά του, κάθε χρονιά. Απο το Super Cup μέχρι την Ευρωλίγκα. Προς το παρόν ο λογαριασμός γράφει 0/2.
Και κάποια στιγμή δεν μπορούν να υπάρξουν άλλες δικαιολογίες. Νέα ομάδα στην Ρόδο, υποβάθμιση του θεσμού στην Κρήτη.
Αμα χάσουμε το πρωτάθλημα τι θα πούμε; Ότι έχουμε 40 απο αυτά και δεν έγινε και τίποτα;
Η αγωνιστική φιλοσοφία είναι ευθύνη του προπονητή. Απο την στιγμή που τον προσλαμβάνεις πάει να πει ότι αποδέχεσαι και τον τρόπο του. Η νοοτροπία όμως του συλλόγου πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη προς τον οποιοδήποτε που δουλεύει σε αυτόν.
Ο Ολυμπιακός έχει σταθερές. Ο Παναθηναϊκός έχει πολύ δρόμο μπροστά του για να τον υπερκεράσει. Αλλά αν αρχίζουμε να μιλάμε για υποβαθμίσεις τίτλων ο δρόμος θα είναι μακρύς και ανηφορικός. Με το να υποτιμάς θεσμούς και αντιπάλους το μόνο σίγουρο είναι οτι δεν θα κερδίσεις τίποτα και απο κανέναν.
Για το αγωνιστικό μέρος ισχύει ότι είπαμε απο πάνω. Ο Ολυμπιακός δούλεψε με ορίζοντα το κύπελλο. Ο Παναθηναϊκός όχι. Αν προσθέσεις ότι από τον πάγκο του δεν πήρε απολύτως τίποτα καταλαβαίνει εύκολα κανείς γιατί μια ομάδα που πήρε πράγματα απο 10 παίκτες, νίκησε μια ομάδα που πήρε 5 πόντους από τον πάγκο και το rotation πάλι κλειστό μέχρι τελικής πτώσεως.
Μιχάλης Σταμουλάκης
