Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από τον Άρη χθες στο ΟΑΚΑ και έκανε την πρώτη του ήττα στο πρωτάθλημα της Basket League. Πρακτικά αυτό δεν σημαίνει και κάτι γιατί οι πράσινοι για να χάσουν το πλεονέκτημα έδρα θα πρέπει να χάσουν στο τρίτο έξτρα γύρο του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ και από άλλη μια ομάδα. Προφανώς όμως τώρα θα πρέπει να σοβαρευτούν για να μην χάσουν άλλον αγώνα.
Ο λόγος όμως του κειμένου έχει να κάνει με τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν για την ήττα αυτή από πλευράς Παναθηναϊκού. Πρώτα από όλα ο Άρης κέρδισε δικαιότατα και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και για την αγωνιστική συμπεριφορά του την φετινή σεζόν και για την διοίκηση του, και την προσπάθεια που κάνουν να καθαρίσουν την ομάδα από τα χρέη, κάτι που σχεδόν έχει συμβεί.
Οι αντιδράσεις αφορούν δυο πρόσωπα. Τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και τον Εργκίν Αταμάν.
Αντιδράσεις που ήταν εκ νέου αντίθετες η μια από την άλλη, με φυσικά αυτή του προέδρου του Παναθηναϊκού να είναι προς την σωστή κατεύθυνση.
-Δεν θα σχολιάσω το αν νίκαγε ο Παναθηναϊκός θα ζήταγε επανάληψη του αγώνα. Όχι γιατί δεν τον πιστεύω αλλά πολύ απλά γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν ανέφικτο βάση κανονισμών. Πάμε στα άλλα που είπε:
1) Ο Άρης έπαιξε μπασκετάρα και άξιζε την νίκη. Ορθoν. Ποιος μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό; Κανείς.
2)Κατέκρινε την διαιτησία σε μια πρωτοφανή κίνηση. Πρωτοφανή όχι όμως γιατί θεωρεί ότι αυτή φταίει για την ήττα της ομάδας του. Αλλά γιατί αυτή θεωρεί ότι αδίκησε τον Άρη. Και έχει απόλυτο δίκιο σε ότι είπε. Και για τα παραδείγματα που ανέφερε. Γιατί τόσο τρέμουλο από τους διαιτητές όταν μια ομάδα πάει να νικήσει Παναθηναϊκό η Ολυμπιακό. Δυνατό πρωτάθλημα δεν θέλουμε. Υγεία είναι αυτό. Τι έγινε που έχασε ο Παναθηναϊκός χθες από τον Άρη; Τι θα γινόταν αν έχανε ο Ολυμπιακός πέρυσι στο Περιστέρι η πριν 2 χρόνια από τον Ηρακλή. Με την ομαδάρα που είχαν οι ερυθρόλευκοι και αντίστοιχα την κακή ομάδα του Παναθηναϊκού ποιος θα τους απειλούσε και γιατί; Γιατί αυτός ο φόβος των διαιτητών για να μην χάσουν πουθενά πράσινοι και κόκκινοι και μετά ας ‘σκοτωθούν’ μεταξύ τους.
3)Μόνο με τέτοιες νίκες θα αλλάξει το πρωτάθλημα προς το καλύτερο; Διαφωνεί κανείς; Έτσι θα πάρουν κουράγιο άνθρωποι να επενδύσουν στο χώρο του μπάσκετ και να βρεθούμε πάλι με ένα φουλ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.
Πάμε τώρα στον Εργκίν Αταμάν. Προφανώς ξέρει καλύτερα τους παίκτες του. Τους βλέπει κάθε μέρα και τους χρησιμοποιεί αναλόγως. Δεν θα σχολιάσω αν και είναι προφανές ότι έχει ένα συγκεκριμένο τρόπο δόμησης μιας ομάδας που δυστυχώς την πληρώνουν κάποιοι παίκτες και συνήθως όπως και στην Εφες είναι οι γηγενείς. Γιατί δεν μπορώ να δεχτώ ότι ο Μωραϊτης των τριών τελευταίων εβδομάδων δεν είχε θέση στο χθεσινό ματς με τον Άρη και ότι έπρεπε να ξεζουμιστεί ο Γκραντ. Πόσο μάλλον όταν ο ίδιος παίκτης έχει μπει σε ένα ανάλογο παιχνίδι όπως με το Περιστέρι και έχει αλλάξει την μορφή του αγώνα και δέχεται τα δημόσια συγχαρητήρια του προπονητή του.
Αλλά το να αναφέρει στις δηλώσεις του, ότι ο αγώνας έγινε Δευτέρα και που το έχουμε δει αυτό, θεωρώ ότι είναι από άστοχο μέχρι αστεία δικαιολογία και δεν συνάδει με την σοβαρότητα , ούτε και με τους τίτλους που έχει κατακτήσει και την εν γένει πορεία του. Μάλλον δεν του είπαν ότι Δευτέρα ήθελε να παίξει ο Παναθηναϊκός. Και ότι αν καιγόταν κάποιος να γίνει το ματς Κυριακή και όχι Δευτέρα ήταν ο Άρης και όχι ο Παναθηναϊκός. Και αυτό γιατί οι κίτρινοι παίζουν την Τετάρτη ένα καθοριστικό ματς με την Τρέντο στο Αλεξάνδρειο. Και προφανώς αν του έφταιγε αυτό δεν θα ακύρωνε την κοπή πίτας της ομάδας για να τους έχει όλη μέρα στο ΟΑΚΑ σήμερα.
Όσο και να υποστηρίζουμε μια ομάδα αν θέλουμε να λέμε ότι αγαπάμε το μπάσκετ και θέλουμε να το δούμε να προοδεύει θα πρέπει να είμαστε δεκτικοί σε τέτοια αποτελέσματα. Να πηγαίνει ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός Θεσσαλονίκη, η Ρόδο ή Πάτρα και να μην είναι σίγουρη η νίκη. Να πρέπει να ιδρώσει για να τα καταφέρει. Κέρδος μόνο θα είναι και για το πρωτάθλημα, και για τις ομάδες που συμμετέχουν στην Ευρωλίγκα και στα άλλα Ευρωπαϊκά κύπελλα αλλά και για το μπάσκετ της χώρας γενικότερα. Και σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να είναι όλοι. Και φυσικά και οι διαιτητές.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Παραδομένος από ενέργεια, άμυνα και επιθετικό πλάνο
Ο Παναθηναϊκός έχασε στην Λιθουανία από την Ζαλγκίρις και το ρεκορ του πλέον είναι στο 15-10. Ο Εργκιν Αταμάν έλεγε μετά το ματς ότι θέλει να δει καλύτερη εικόνα στην επίθεση. Το έβλεπε αυτό που έρχεται παρόλο που όλοι μιλούσαν για φανταστική εμφάνιση με την Αρμάνι.
Το θέμα όμως είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχασε από την άμυνα του και δευτερευόντως από την επίθεση του.
Στην αρχή του αγώνα οι πράσινοι δέχονται συνεχώς πόντους από το pick and roll του Κίναν με τον Μπιρούτις που ανάλογη αποτελεσματικότητα είχαν μόνο οι Στόκτον- Μαλόουν.
Στην συνέχεια η Ζαλγκίρις χτύπησε πάνω στην άθλια άμυνα του Παναθηναϊκου στο post όπου ο Σμιτς βρήκε εύκολους πόντους και γενικά η μπάλα μέσα από το ζωγραφιστό συνήθως κατέληγε σε καλάθι. Αν σε αυτό συνοπολογίσει κανείς και την αδυναμία των παικτών του Αταμάν στα ριμπάουντ μπορεί εύκολα να συμπεράνει κανείς την εικόνα του αγώνα.
Ο Παναθηναϊκός δεν είχε ενέργεια αλλά και πλάνο στην επίθεση. Στηρίχτηκε πολύ στο pick and roll και στις ατομικές ενέργειες παικτών όπως ο Ναν και ο Γκριγκόνις στην αρχή της αναμέτρησης και μετά του Λεσόρ. Δεν πήρε πράγματα από τον Μήτογλου, τον Χουάντσο, τον Γκραντ και τον Βιλντόζα. Ο Ναν ήταν σε εξαιρετικό βράδυ αλλά κάποια στιγμή διαβάστηκε, πιέστηκε (μέχρι και 5 δεύτερολεπτα έκανε πάνω στην επίθεση) και λογικό να υποπέσει σε πολλά λάθη (7 από τα συνολικά 15). Ο Παναθηναϊκός επέμενε στο pick and roll με βύθισμα του ψηλού αλλά αυτό είχε διαβαστεί άριστα από τον Τρινκιέρι με παίκτη πάντα μπροστά απο τον Λεσόρ, με αποτέλεσμα τα λάθη να διαδέχονται τον ένα το άλλο και τους Λιθουανούς να παίρνουν 19 πόντους από τα λάθη του αντιπάλου ενώ ο Παναθηναϊκός είχε μόλις 3.
Σε μια απλή ανάγνωση της αναμέτρησης. Κακή άμυνα, στατική επίθεση και καθόλου ενέργεια έφεραν την ήττα για τον Παναθηναϊκό. Πολλοί το περίμεναν το ματς να είναι δύσκολο και κυρίως βασίζονταν στο γεγονός ότι η Ζαλγκίρις καταθέτει πάντα ενέργεια, πολύ ξύλο στην άμυνα και πλέον με τον Τρινκιέρι και καλό passing game στην επίθεση.
Πλέον οι πράσινοι είναι στο 15-10 και επιστρέφουν στην Αθήνα όπου θα περιμένουν το μεγάλο ματς της τετράδας με την Φενέρμπαχτσε. Δεν χάθηκε κάτι με αυτή την ήττα. Απλά έδειξε με τον καλύτερο τρόπο γιατί ο Σλούκας σε αυτή την ομάδα είναι αναντικατάστατος.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Αρμάνι Μιλάνο εύκολα και είναι πλέον τρίτος στην βαθμολογία. Οι πράσινοι για ακόμη μια φορά απέδειξαν οτι μπορούν να αναπληρώσουν οποιαδήποτε απουσία στο ρόστερ τους και ευχή όλων είναι στα κρίσιμα η ομάδα να είναι πλήρης. Σε αυτό το σημείο καλό είνα να θυμηθούμε τι ακούγαμε για τον φετινό Παναθηναϊκό απο ειδικούς και μη. Κάποια απο αυτά φυσικά είχαν βάση, κάποια όχι. Πάμε να τα δούμε.
1)Ο Αταμάν δεν παίζει άμυνα στις ομάδες έλεγαν.
2)Οι περιφερειακοί παίκτες του Παναθηναϊκού είναι κακοί αμυντικοί.
3)Ο Γκραντ δεν κάνει. Είναι παίκτης Eurocup.
4)Δεν υπάρχει παίκτης Καλαϊτζάκης.
5)Ο Αταμάν δεν ανοίγει το ροτέισον.
6)Ο Γκριγκόνις έμεινε γιατί δεν μπορούσαν να τον διώξουν λόγω συμβολαίου, ασχέτως αν ο Αταμάν επέμενε οτι τον θέλει στην ομάδα.
7)Ο Αταμάν δεν έχει δέσει την ομάδα και δε βγάζει αυτοματισμούς.
8)Ο Χουάντσο πρεπει να γινει ανταλλαγή.
9)Οι Αμερικάνοι που έρχονται από το ΝBA δεν προσαρμόζονται γρήγορα, το ίδιο θα συμβεί με τον Ναν.
10)Που πας με τον Κώστα Αντετοκούμπο;
11)Ο Βιλντοζα είναι ξενερωμένος παίζει σε μία ομάδα χωρίς σύστημα και δεν μπορεί.
12)Οι ομάδες δεν μπορούν να χτιστούν σε 5 μήνες.
13)Ο παναθηναϊκός παίζει μόνο με εφτά παίκτες και θα το πληρώσει.
14)Ο Χουαντσο Δεν σκάει την μπάλα και είναι στατικός.
15)Ο Γιαννακόπουλος πλήρωσε υπεραξίες.
16)Ο Λεσορ δεν μπορεί να βρει την έξτρα πάσα.
17)Ο Σλουκας δεν ειναι ηγέτης.
Ποιο είναι το πιο εντυπωσιακό απο όλα αυτά; Το νούμερο 2. Γιατί σε μεγάλο ποσοστό (με εξαίρεση 1-2 παίκτες) ισχύει. Και αυτό είναι το εντυπωσιακό. Μια ομάδα με κακούς θεωρητικά αμυντικούς στην περιφέρεια καταφέρνει και παίζει τέτοια άμυνα. Για τα άλλα στοιχεία όλα είναι υποκειμενικά και ο καθένας έχει την άποψη του. Ο Παναθηναϊκός για ομάδα 5 μηνών έχει καταφέρει απίστευτα πράγματα. Σε αυτό το σημείο όμως καλό είναι θυμήσουμε οτι ο Παναθηναϊκός δεν έχει κερδίσει ακόμα κάτι. Τώρα ξεκινούν τα δύσκολα, πρώτα με το Final Eight του Κυπέλλου Ελλάδας σε δυο εβδομάδες. Έχει σπείρει όμως και θα θερίσει ειδικά την επόμενη χρονιά.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Παναθηναϊκός νίκησε την Παρτίζαν με 84-71 και βρίσκεται πλέον μόνος τέταρτος στην βαθμολογία της Ευρωλίγκα. Οι πράσινοι κατάφεραν να επιβάλλουν τον ρυθμό τους στο τέταρτο δεκάλεπτο και να πάρουν μια σπουδαία νίκη από πολλές απόψεις.
Είναι μια νίκη- δήλωση γιατί ήρθε με τον Παναθηναϊκό να είναι πολύ κακός σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού για περίπου 25 λεπτά.
Στο πρώτο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που στην ουσία κρατούσε την Παρτίζαν στο παιχνίδι, με μια σειρά από λόγους που σχετίζονται με την άμυνα.
1)Αργές επιστροφές στην άμυνα με Ντόζιερ και Νάναλι να τελειώνουν φάσεις ανενόχλητοι από την μια μεριά του γηπέδου στην άλλη και ενώ είχες να δώσεις φάουλ.
2)Κάκιστες περιστροφές στην άμυνα
3)Αδυναμία αντιμετώπισης του pick and roll κυρίως όταν την μπάλα την είχε ο Ντόζιερ
4)Πολλά λάθη για αγώνα τέτοιου επιπέδου (18)
5)Αστοχία πίσω από την γραμμή των 6,75 (5/17)
6)Κόπωση των παικτών λόγω του σφιχτού rotation του Αταμάν
Και τι έκανε για να αλλάξει όλα αυτά ο Παναθηναϊκός; Από το εικοστό πέμπτο λεπτό και μετά διόρθωσε τα κομμάτια στην άμυνα. Δυναμικές αλλαγές στα σκριν. Καλά μπλοκ και ακόμα καλύτερη αλληλοκάλυψη με ηγέτη τον Γκραντ στο κομμάτι αυτό.
Μέσα λοιπόν από την άμυνα που τον πλήγωνε για 25 λεπτά ο Παναθηναϊκός κατάφερε να πάρει την νίκη. Μια νίκη που ήταν η 8η στα τελευταία 9 παιχνίδια. Σε αυτά τα ματς οι πράσινοι έχουν δεχθεί μόνο μια φορά πάνω από 76 πόντους. Ποιος να το περίμενε πραγματικά όταν το καλοκαίρι όλοι αναρωτιόντουσαν ποιος θα παίξει άμυνα στον Παναθηναϊκό, αυτή η ομάδα να κερδίζει μέσα από την άμυνα της. Τρανή απόδειξη του όσα ξέρει ο νοικοκύρης (προπονητής) δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.
Πλέον ο Παναθηναϊκός πάτησε γερά στα πόδια του. Το παιχνίδι στο Μονακό σηματοδότησε την νέα εποχή και το κλείσιμο της μαύρης τριετίας στην Ευρώπη. Αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα στην Ευρώπη. Δεν πρέπει όμως σε καμία περίπτωση να ξεγελάσει κανέναν και να εφησυχάσει κάποιος. Βρισκόμαστε στην 22η αγωνιστική. Κοινώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία και κάθε παιχνίδι μπορεί να αλλάξει πράγματα στην βαθμολογία και όχι μόνο αν δεν τα αντιμετωπίσεις με σοβαρότητα. Προς το παρόν κρατάμε το πιο ελπιδοφόρο στοιχείο. Ότι ο Παναθηναϊκός καταφέρνει να νικά με διαφορετικούς τρόπους στα παιχνίδια.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ο Παναθηναϊκός έκανε την εμφάνιση- δήλωση ότι επέστρεψε εκεί που ανήκει. Διέλυσε την Μονακό και πλέον με ρεκόρ 13-8 κοιτάζει όχι πια μόνο την πρόκριση αλλά και το πλεονέκτημα έδρας.
Στα του παιχνιδιού η ομάδα του Αταμάν έκανε και πάλι όπως και με την Εφες εκπληκτική εκκίνηση στον αγώνα. Ξεκινώντας από την άμυνα με τον Γκραντ να περνάει ‘χειροπέδες΄ στον Τζειμς, και με υψηλά ποσοστά ευστοχίας στην επίθεση πήρε διαφορά ασφαλείας, καλύπτοντας και τις ατέλειες του πρώτου ημιχρόνου. Ναι γιατί υπήρχαν και τέτοιες. Ειδικά τα λάθη στην δεύτερη περίοδο, καθώς και τα χαμένα ριμπάουντ στην άμυνα είναι σίγουρα πράγματα που πρέπει να δουλευτουν και να συζητηθούν.
Θεωρώ όμως ότι ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει κάτι πολύ σημαντικό. Με εξαίρεση την δεδομένη στιγμή την περίπτωση του Μπαλτσερόφσκι ΟΛΟΙ οι παίκτες βρίσκονται πλέον στο κλίμα του εκάστοτε αγώνα. Από τον Σλούκα, τον Ναν και τον Λεσόρ μέχρι τον Καλαϊτζάκη και τον Μωραϊτη. Είναι πολύ σημαντικό για κάθε προπονητή να γνωρίζει ότι ο εκάστοτε παίκτης που θα έρθει από τον πάγκο είτε για τρία λεπτά, είτε για δέκα θα είναι στο πνεύμα της αναμέτρησης.
Ο Παναθηναϊκός είναι μακράν η πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης εδώ και ένα μήνα. Βρισκόταν στο 6-7 και τώρα είναι στο 13-8. Μια ήττα (και τι ήττα να χτυπάς το κεφάλι σου στην Μπασκόνια) σε 8 παιχνίδια. Δεν παύει όμως να είναι μια ομάδα που ακόμα δουλεύεται. Που έχει πράγματα να διορθώσει. Στο επίπεδο αυτό δεν αρκεί να λες ότι από τα δέκα πράγματα κάνω τα 8 σωστά και είμαι ΟΚ. Επιβάλλεται να δουλέψεις και τα άλλα δυο αν θες να φτάσει στην κορυφή.
Η δίψα του κόσμου, των παικτών, του προπονητή και γενικά όλου του οργανισμού θα πρέπει να ισορροπείται με την ταπεινότητα, τον σεβασμό προς κάθε αντίπαλο.
*Ο Γκραντ είναι ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας αναμφισβήτητα αλλά η είσοδος του Ναν στο ρόστερ ισορρόπησε την συνολική αμυντική λειτουργία.
*Ο Χουάντσο είναι πολυεργαλείο και αν σταθεροποιηθεί στους 8-12 πόντους σε κάθε αγώνα με την προσφορά του, στους άλλους τομείς θα είναι αναντικατάστατος.
*Εκπληκτική η βελτίωση του Λεσόρ στο διάβασμα των φάσεων ειδικά όταν παίρνει την μπάλα μετά απο pick and roll.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Γρήγορες σκέψεις για το ματς στην Βαλένθια όπου ο Παναθηναϊκός νίκησε επι Ισπανικού εδάφου μετά απο 5 χρόνια.
-Ο Παναθηναϊκός με βάση την απόδοση του έπρεπε να κερδίσει στην Μπασκόνια όχι σήμερα. Καρδιά, ψυχή κτλ αλλά το ματς το έκλεψε.
-Το καλύτερο δίδυμο στην άμυνα κάτω από το καλάθι εδώ και δυο εβδομάδες δεν είναι το Λεσόρ- Μήτογλου αλλά το Χουάντσο- Αντετοκούνμπο.
- Η ενέργεια που δίνει ο Χουάντσο στην άμυνα δεν φαίνεται στην στατιστική. Αυτό που δεν έκανε ο Αταμάν στην Μπασκόνια (να αποσύρει τον Μήτογλου στο φινάλε που τον χτύπαγαν ανελέητα) το έκανε σήμερα και ο Χουάντσο έκρυψε τον κόσμο από τον Οτζελέγιε. Δέχομαι ότι προκαλεί εκνευρισμο ο Ισπανός με την επίθεση που δεν το έχει βρει ακόμα αλλά στην άμυνα είναι απίστευτος.
-Είπαμε ότι ο Παναθηναϊκός στην Μπασκόνια πλήρωσε το 1 vs 1 του Ναν στο τέλος. Σήμερα κυκλοφόρησε την μπάλα και το αποτέλεσμα ήταν αυτό που είδαμε.
-Τα καλύτερα ματς του Βιλντόζα φέτος είναι σε αυτά που δεν έχει παίξει ο Σλούκας. Όχι μόνο για τους πόντους αλλά και τις επιλογές που πήρε που ήταν πολυ καλές.
- Ο Μήτογλου χρειάζεται σωματική και πνευμαιτική ξεκούραση με κάποιο τρόπο πρέπει να του δοθεί γιατί έχει κουβαλήσει μεγάλο βάρος μέσα στην χρονιά.
Το πιο σημαντικό απο όλα είναι οτι ο Παναθηναϊκός κέρδισε χωρίς να είναι καλός και έχοντας απών τον έναν απο τους βασικούς του γκαρντ (Σλουκα) και τον έτερο (Ναν) σε πολύ κακή βραδιά.
Ο Παναθηναϊκός έβγαλε 5 εκτός έδρας παιχνίδια στις τελευταίες έξι αγωνιστικές με 4 νίκες. Πλέον έχει 3 σερί στο ΟΑΚΑ με σπουδαία ματς (Εφες, Μονακό και Παρτίζαν). Ματς αποδείξεων πολλών πραγμάτων.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Η νύχτα των αόρατων ηρώων
O Παναθηναϊκός επικράτησε του Ερυθρού Αστέρα και έκλεισε ιδανικά τον πρώτο γύρο όντας στην πρώτη τετράδα με 10-7. Με λίγη τύχη και κάποιες άλλες λεπτομέρειες θα μπορούσε να έχει 2-3 νίκες παραπάνω αλλά σίγουρα μια ομάδα που χτίστηκε από το 0, το να βρίσκεται μετά από τέσσερις μήνες, με αυτό το ρεκόρ είναι σίγουρα ικανοποιητικό.
Στο παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα ο Παναθηναϊκός αποδείχθηκε εξόχως διαβασμένος και τα εύσημα πάνε πρωτίστως σε αθλητές που δεν σκόραραν πολύ. Γιατί πολύ καλή η απόδοση των Γκραντ, Μήτογλου, Λεσόρτ, Σλούκα αλλά η νίκη ξεκινά από τον περιορισμό του Τεόντοσιτς από τον Καλαϊτζάκη που έβγαλε τον MVP της προηγούμενης αγωνιστικής εκτός ρυθμού.
Ο Χουάντσο σκόραρε 4 πόντους αλλά πήρε 8 ριμπάουντ. Και το πιο βασικό είναι ότι με το μέγεθος του και τα πελώρια άκρα του κάνει δουλειές στο παρκέ που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι. Αλλοιώνει σουτ, καλύπτει τις περιστροφές στην άμυνα ιδανικά και μπορεί να μαρκάρει από περιφερειακό μέχρι ψηλό ειδικά στις αλλαγές στα σκριν.
Ο Κώστας Αντετοκούνμπο τείνει να γίνει ο κορυφαίος back up center. Παίζει σχεδόν 10-15 λεπτά βαριά και γεμίζει την στατιστική του. Δίνει πλεονέκτημα στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνι ενώ είναι πολύ καλός και στις αλλαγές στα σκριν.
Ο Παναθηναϊκός σε γενικές γραμμές δεν ήταν καλό στο ματς με τον Αστέρα. Είχε όμως αυτό που γεννά ελπίδες για την συνέχεια. Ήταν σταθερός. Και βρήκε πάντα τις λύσεις ξεκινώντας από την άμυνα του. Ποιος να το περίμενε ότι επι Αταμάν θα βλέπαμε μια ομάδα που πρώτα παίρνει δύναμη στο πίσω μέρος του παρκέ για να πάει μπροστά.
Η ομάδα του Εργκιν Αταμάν έχει πάρα πολύ δύσκολο πρόγραμμα μπροστά του στην Ευρωλίγκα με πολλά ματς εκτός έδρας μαζεμένα. Ότι έκανε τώρα που νικάει συνεχώς, πρέπει να κάνει και στις άσχημες βραδιές που ενδεχομένως να έρθουν. Να συνεχίσει να δουλεύει ώστε να αυτοματοποιηθούν πράγματα και στην άμυνα και στην επίθεση όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ο Παναθηναϊκός μετά από 5 περίπου χρόνια (πρώτη περίοδο Πιτίνο) πέτυχε τρεις σερί εκτός έδρας νίκες. Μπορεί για κάποιους να μην λέει πολλά, αλλά για τον οργανισμό του Παναθηναϊκού που τόσο ταλαιπωρήθηκε στην Ευρωλίγκα τρία χρόνια είναι πολύ σπουδαίο γεγονός.
Όπως ανέφερα και στον τίτλο ο τρόπος με τον οποίο ο Παναθηναϊκός πέρασε από το Μονακό και το Μιλάνο είναι ίσως πιο σημαντικός και από την εκάστοτε νίκη.
Γιατί ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι μπορεί να κοντράρει την κάθε ομάδα στο δικό της τέμπο παιχνιδιού.
-Μια φουλ επιθετική ομάδα όπως η Μονακό περιμένεις ο οποιοσδήποτε να προσπαθήσει να την περιορίσει. Ο Παναθηναϊκός απάντησε στην επίθεση των Μονεγάσκων με επίθεση και δικαιώθηκε.
-Στο Μιλάνο απάντησε στην άμυνα της Αρμάνι με άμυνα και δικαιώθηκε.
Έπαιξε με τα προτερήματα των αντιπάλων και όχι τα μειονεκτήματα, και δικαιώθηκε. Είναι πολύ σημαντικό μια ομάδα να μπορεί να κερδίζει με διαφορετικούς τρόπους και να αισθάνεται ότι θα βρει τις λύσεις, ασχέτως πως έχει προετοιμάσει το παιχνίδι και πως της βγαίνει.
Ομάδα με γκαρντ μην την φοβάσαι.
Ο Παναθηναϊκός φέτος έχει την ευτυχία να έχει πολλούς και διαφορετικούς παίκτες υψηλού επιπέδου στα γκαρντ. Στο Μονακό ο Βιλντόζα κρατάει την ομάδα, ο Σλούκας και ο Ναν κάνουν την τελική αντεπίθεση και ο Γκριγκόνις παίρνει το ματς. Στο Μιλάνο ο Ναν τελείωσε τον αγώνα αλλά πιο πριν Γκραντ και Σλούκας έχουν κάνει καταπληκτικό παιχνίδι.
Τα φώτα πέφτουν πάντα πάνω στους πρωταγωνιστές. Στον Σλούκα, τον Ναν, τον Γκριγκόνις, Μήτογλου, Λεσόρ κτλ.
Στο Μιλάνο όμως έχει κάνει ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ παιχνίδι ο Χουάντσο. Έχει καλύψει όλες τις τρύπες στην άμυνα. Έχει πάρει ριμπάουντ, έχει αλλοιώσει σουτ των αντιπάλων. Έχει βάλει και 7 πόντους και μελανό του σημείο είναι μόνο τα δυο σουτ στο φινάλε που αστόχησε από κοντά.
Ο Κώστας Αντετοκούνμπο είναι σε μια διαρκή αγωνιστική βελτίωση. Μπαίνει στην θέση του Λεσόρ και ίσως τα στατιστικά τον αδικούν γιατί η δουλειά που κάνει στην άμυνα, το πως προστατεύει την ρακέτα, στις αλλαγές στα σκριν που δεν τον περνάει εύκολα αντίπαλο γκαρντ. Δείχνει ότι έχει καταλάβει πλήρως τον ρόλο του και μόνο σε καλό του ιδίου και της ομάδας θα βγει όλο αυτό.
Υ.Γ. Ο Κέντρικ Ναν έχει δικαιολογήσει απόλυτα τον θόρυβο που είχε γίνει με την μεταγραφή του. Είναι παίκτης που στα δύσκολα απλά θα πάρει την μπάλα και θα κάνει αυτό που πρέπει. Στο Μιλάνο καθαρίζει το παιχνίδι και κανείς δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει αυτό. Αλλά αυτό έγινε γιατί η μπάλα κυκλοφόρησε σωστά και έφτασε στα χέρια του, την κατάλληλη στιγμή και τελείωσε τις φάσεις κυρίως με σουτ μέσης απόστασης. Στην τρίτη περίοδο υπήρξε ένας 3λεπτο που μετά από δυο καλές ενέργειες του, έπαιξε μπάσκετ αλάνας με λάθος πάσες και γενικά κακές αποφάσεις. Θα είναι προς το συμφέρον όλων να καταλάβει ο ίδιος πόσο εύκολη θα γίνει η δικιά του ζωή και της ομάδας αν παίρνει τα σουτ που πρέπει να πάρει μέσα από την ομαδική λειτουργία.
Υ.Γ.2. Πολύ σημαντικό πλέον το παιχνίδι με τον Αστέρα στο ΟΑΚΑ την άλλη εβδομάδα για να εξαργυρωθούν οι τρεις εκτός έδρας νίκες.
Υ.Γ.3. Ναν - Βολές στην Ευρωλίγκα 23/23.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Νίκη βάλσαμο με την εξέγερση των αδικημένων
Ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Βιλερμπάν στην Γαλλία και πήρε νίκη- ανάσα για την συνέχεια της Ευρωλίγκα.
Ενδιαφέροντα πράγματα προέκυψαν από τον παιχνίδι στην Λυών.
-Είχαμε την καλύτερη εμφάνιση του Κώστα Σλούκα με την πράσινη φανέλα. Μια εμφάνιση που ήταν ακριβώς αυτή που περιμένουν όλοι στο πράσινο οργανισμό. Κυριαρχικός στο παρκέ και ψύχραιμος στις επιλογές του, που είχε και σαν συνέπεια να κάνει ρεκόρ στις ασιστ (12).
-Μια ακόμα μεστή εμφάνιση από τον Ντίνου Μήτογλου με double- double (16 πόντους και 11 ριμπάουντ).
-Λεσόρτ και Ναν έδωσαν πολύτιμες βοήθειες στην διάρκεια του αγώνα.
Αλλά το ματς το έκριναν οι δυο πιο αδικημένοι παίκτες αυτής της ομάδας. Ο Μάριους Γκριγκόνις και ο Κώστας Αντετοκούμπο.
Πολλοί μπορούν να σκεφθούν γιατί ο Γκριγκόνις είναι αδικημένος. Φέτος όχι!!! Αλλά πέρυσι ήταν ο πλέον αδικημένος αθλητής με τον τρόπο που χτίστηκε ο Παναθηναϊκός και έφτασαν στο σημείο κάποιοι να ζητούν την αποπομπή του. Είχαμε γράψει πάρα πολλές φορές (και ως γνωστόν scripta manent) ότι αν ο Παναθηναϊκός αποκτήσει γκάρντ που να μπορούν να δημιουργούν ο Λιθουανός θα εμφανιστεί άλλος άνθρωπος. Ο Αταμάν τον πίστεψε. Ο Παναθηναϊκός απέκτησε παίκτες που μπορούν να φτιάξουν φάσεις και ο Γκριγκόνις είναι ο πλέον σταθερός παίκτης αυτής της ομάδας και χθες ουσιαστικά καθαρίζει το ματς με τα τρίποντα του στο τέλος.
Και πάμε στο πλέον αδικημένο παίκτη αυτής της ομάδας. Τον Κώστα Αντετοκούνμπο. Έναν παίκτη που προφανώς δεν τον παίρνεις για starter αλλά και που σε καμία περίπτωση δεν είναι για DNP. Μπορεί κάποιος να σταθεί στις χαμένες του βολές. Δεκτόν. Πρέπει να δουλέψει για να το βελτιώσει το κομμάτι αυτό. Αλλά ο Αντετοκούμπο δεν ζει από την επίθεση αλλά από την άμυνα. Γέμισε το καλάθι, έκανε δυο απίστευτα κοψίματα σε κρίσιμα σημεία, πήρε τα ριμπάουντ σε άμυνα και επίθεση και έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει σε κάθε αγώνα, σε κάθε σημείο αυτού, ειδικά στην άμυνα. Δεν μπορώ να καταλάβω με ποια λογική και ελαφρά την καρδία τον βγάζουν ανέτοιμο για το επίπεδο της Ευρωλίγκα και έτοιμο τον Μπαλτσερόφσκι που έχει πολύ ταλέντο μεν, αλλά ακόμα και αυτός ψάχνει στο κορυφαίο επίπεδο τα πατήματα του.
Δεν ήταν όλα ρόδινα στην νίκη του Παναθηναϊκού στην Γαλλία. Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να επιβάλλει τον ρυθμό του με εξαίρεση την δεύτερη περίοδο. Οι πράσινοι έχουν συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια. Δεν είναι τόσο θέμα νίκης ή ήττας αλλά πρέπει να αρχίσει να δείχνει κυριαρχικός στα παιχνίδια του. Όπως στο Βελιγράδι παρότι έχασε στο τέλος από την Παρτίζαν με παιδικά λάθη.
Ο Παναθηναϊκός έχει μια διαβολοβδομάδα με εκτός έδρας ματς σε Μονακό και Μιλάνο. Αν θέλουμε να μιλήσουμε με αριθμούς με μια νίκη στα δυο ματς θα είναι μια χαρά, πριν υποδεχθεί τον Αστέρα για να κλείσει τον πρώτο γύρο.
Μιχάλης Σταμουλάκης
Η χειρότερη ήττα με σημάδια που δείχνουν... πρόβλημα
Ο Παναθηναϊκός έχασε από την Εφες στην Τουρκία και είναι πλέον στο 6-6. Πολύ νωρίς για πολλά πράγματα και βαθμολογικά δεν θα ασχοληθούμε.
Αλλά υπάρχουν ενδείξεις και γεγονότα που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει και προκαλούν ανησυχία για την ομάδα. Μάλλον για το σύνολο που προσπαθεί να γίνει ομάδα.
Πάμε να δούμε κάποια από αυτά.
-Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από την Εφες που το ρόστερ της είναι για final four. Αλλά που στο συγκεκριμένο παιχνίδι αγωνίστηκε χωρίς 6 ξένους και έχασε και ένα ακόμα παίκτη κατά την διάρκεια του αγώνα. Κοινώς ήταν ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΣΜΕΝΗ πλήρως.
-Ο Παναθηναϊκός έχασε ένα ματς από μια ομάδα αποδεκατισμένη, που είχε στα τρίποντα 17%. H Eφες είχε 5/29 τρίποντα με την μισή ομάδα εκτός και όμως κέρδισε.
-Ο Παναθηναϊκός απέναντι σε μια ομάδα αποδεκατισμένη κατάφερε να έχει περισσότερα λάθη από ασίστ (16 έναντι 14).
-Για ακόμα ένα παιχνίδι και δη εκτός έδρας οι πράσινοι στο τέλος κάνουν την μια χειρότερη επιλογή από την άλλη. Όπως και στο Βελιγράδι, έτσι και τώρα στην Πόλη ο Παναθηναϊκός είχε κάκιστες επιλογές με αποκορύφωμα στο 70-68 μετά από ταιμ αουτ και κάνει μια… φασολάδα ο Σλούκας που του κλέβουν και την μπάλα.
-Ο Παναθηναϊκός σε ένα ματς που έπρεπε να βγάλει ψυχή και πάθος ανάλογο με αυτό του Βελιγραδίου παρουσιάστηκε ασόβαρος και χωρίς καμία ένταση στο παιχνίδι του κάνοντας ΕΝΑ μόνο ψηλό της Εφες να κυριαρχεί κάτω από τα καλάθια (Ταϊρις Τζόουνς).
-Ο Εργκιν Αταμάν δήλωσε ότι ο Παναθηναϊκός έκανε ανόητα λάθη στο τέλος. Σωστά αλλά τα ίδια έκανε και στο Βελιγράδι. Τα ριμπάουντ τα χάνει από την αρχή της χρονιάς. Δεν πρέπει να βρεθεί λύση για όλα αυτά τα στοιχεία που στοιχίζουν στην ομάδα. Από ριμπάουντ έχασες από τον Ολυμπιακό και την Μακάμπι. Από λάθη σου έχασες στο Βελιγράδι και σήμερα. Κάποια στιγμή δεν πρέπει να φανούν σημάδια βελτίωσης.
Πλέον ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο 6-6 και παίζει με την Ρεαλ. Δεν είναι θέμα αν θα νικήσει την Ρεαλ η όχι. Αλλά όταν τόσο καιρό παρουσιάζεις συγκεκριμένα μειονεκτήματα και δεν δείχνεις να τα διορθώνεις αυτό είναι θέμα και μάλιστα μεγάλο. Και αν υπάρχει το ΟΑΚΑ που καλύπτει κάποια από αυτά, δυστυχώς πρέπει να παίξεις και μακριά από αυτό.
Mιχάλης Σταμουλάκης
Εξαρτάται πως θες να δεις το ποτήρι
Ο Παναθηναϊκός αυτοκτόνησε στο Βελιγράδι χάνοντας ένα δικό του παιχνίδι απέναντι στην Παρτίζαν. Ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές. Η αντίδραση του στο φινάλε της κανονικής διάρκειας ήταν πάρα πολύ κακή. Βέβαια για να είμαστε δίκαιοι παίζει και ο αντίπαλος μπάσκετ. Και η Παρτίζαν έβγαλε ψυχή, και έβαλε μεγάλα σουτ για να στείλει το ματς στην παράταση.
Πάμε να δούμε θετικά και αρνητικά.
-Ο Παναθηναϊκός για 38 λεπτά έκανε ένα ΤΕΛΕΙΟ παιχνίδι. Ήλεγχε την αναμέτρηση και έδειχνε ότι μπορεί να φτάσει στην νίκη με έναν εκπληκτικό Κέντρικ Ναν να ηγείται.
-Οι πράσινοι πλέον μπορούν να δηλώνουν ότι σε όλες τις έδρες μπορούν να νικήσουν. Με την επιστροφή και των Παπαπέτρου- Χουάντσο, ο Αταμάν θα μπορεί να κάνει καλύτερο ροτέισον και στην τελική ευθεία οι παίκτες να μην βγάζουν… αίμα αντι για ιδρώτα.
-Ο Παναθηναϊκός πήγε να πάρει ένα διπλό μέσα στην ‘κόλαση’ του Βελιγραδίου έχοντας τον φυσικό του ηγέτη (Σλούκα) σε μέτριο βράδυ. Ένα στοιχείο που δείχνει ότι ο Παναθηναϊκός διαθέτει πλέον ένα σχετικό βάθος στο ρόστερ του, ασχέτως αν σήμερα στα τελευταία 25 (αν βάλουμε και την παράταση) λεπτά οι αλλαγές ήταν με το σταγονόμετρο.
- Ο Εργκιν Αταμάν έστησε την ομάδα στο παρκέ άψογα. ΟΜΩΣ θεωρώ ότι έχει κάνει ένα τεράστιο λάθος στην τελική ευθεία. Με το +10 και θέλοντας τρία λεπτά περιμένεις την Παρτίζαν να πιέσει και να τα παίξει όλα για όλα. Εκεί ήθελε ένα ακόμα χειριστή στο παρκέ εκτός από τους Γκραντ και Ναν. Εκεί ήθελε τον Μέτριο μεν αλλά το πλέον κατάλληλο για αυτές τις περιπτώσεις δε, Κώστα Σλούκα. Πήγε να τελειώσει το ματς με αυτούς που φέρανε το +10 αλλά που στην ουσία είχαν αδειάσει το ρεζερβουάρ τους με πρώτον τον Μήτογλου. Αντιθέτως ο Ομπράντοβιτς ρίσκαρε με την ψηλή πεντάδα (Ντοζιερ, Λεντει, Καμποκλο, Αντζουσιτς και Πάντερ) και δικαιώθηκε.
-Ο Παναθηναϊκός έπαιξε την τρίτη του παράταση φέτος. Και στις τρεις έχει χάσει. Και στις τρεις κρατούσε την νίκη στα χέρια του, στην κανονική διάρκεια της αναμέτρησης. Ναι μεν λοιπόν τέτοιες εμφανίσεις γεννούν ελπίδες, αλλά η απόδοση στην παράταση γεννά προβληματισμό.
Δεν έχει χαθεί τίποτα. Ούτε θα είχε κερδηθεί πέρα από μια τρελή ψυχολογική ένεση κάτι. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε φάση αναδόμησης με ένα γκρουπ παικτών που πασχίζει καθημερινά να βελτιωθεί και να βρεθεί στο παρκέ και να λειτουργεί σαν ομάδα. Τα πρώτα δείγματα φαίνονται. Το 6-5 είναι ένα καλό ρεκόρ ασχέτως αν θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Πλέον μπαίνουμε σε μια διαβολοβδομάδα με Εφές έξω και Ρεάλ μέσα. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι θα ήταν ιδεατό μια νίκη στα δυο παιχνίδια και ενδεχομένως να έχει δίκιο. Αλλά μια στιγμή. Μην αυτοαναιρούμαστε. Είπαμε. Ο Παναθηναϊκός πλέον πηγαίνει για την νίκη παντού.
Μιχάλης Σταμουλάκης
