Friday, 19 April 2024
PHARMANET
 
 

Τρικυμία εν κρανίω: ένα μωσαϊκό σκέψεων. Σκέψεις που μπλέκονται μεταξύ τους, σκέψεις που αυτοαναιρούνται, σκέψεις που έχουν το προνόμιο να μην καταλήγουν πουθενά.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει αυτή την στιγμή στον Παναθηναϊκό. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν τόσο το καλύτερο.

Αφήστε τις μ@λακίες των άλλων οπαδών και μερικών Παναθηναϊκών. Καμία ομάδα δεν μικραίνει με μια η και δυο η και τρεις κακές χρονιές στην Ευρώπη. Εκτός αν έχει μικρύνει η Μακάμπι που έχει να πάει 8αδα και F4 δεν ξέρω και εγώ πόσα χρόνια.

Αλλά ο Παναθηναϊκός πρέπει να αλλάξει ρότα. Πλάνο, σχέδιο πείτε το όπως θέλετε. Η σεζόν στην Ευρωλίγκα είναι χαμένη. Πρέπει να έχεις γίνει Παναθηναϊκός το 2012 για να σε ενδιαφέρει αν θα βγούμε 16οι η 12οι. Τραγικό και μόνο να το συζητάς.

Ας μπει επιτέλους ένα πλάνο, ένα σχέδιο. Με ποιους θες να φτιάξεις κορμό. Ποιοι θα μείνουνε; Ετοίμασε παίκτες για την νέα σεζόν. Δεν έχει νόημα να συζητάμε για την φετινή Ευρωλίγκα. Κάποιες σκόρπιες νίκες θα γίνουν και αυτό είναι όλο. Δεν είναι μόνο ότι έχεις το μικρότερο μπάτζετ. Είναι ότι έχεις και κακή ομάδα στημένη.

Και αγωνιστικά δεν βλέπεσαι. Είχες κακό πρόγραμμα στην αρχή;

Τώρα τι φταίει το πρόγραμμα;
Έχει ο Παπαπέτρου 2/10 και παίρνει την τελευταία προσπάθεια.
Με ποια λογική και σκεπτικό;

Από την έκφραση του προσώπου του Δημήτρη Πρίφτη υποθέτω ότι κάτι άλλο είχε στο μυαλό του για την τελευταία φάση. Όπως δήλωσε είχε σχεδιάσει την τελευταία επίθεση για το Μέικον. Αν εσας σας φάνηκε αυτό επίθεση για τον Μέικον που έτρεξε να δώσει την μπάλα στον Παπαπέτρου πάω πάσο.

Δώστε στον κόσμο προοπτική. Ελπίδα. Δείξτε ότι δουλεύετε με γνώμονα κάτι. Αυτό το πράγμα με τους οκτώ ξένους δεν είναι Παναθηναϊκός. Δεν είναι ομάδα, δεν γεννάει αισιοδοξία σε κανένα. Η ήττα είναι το λιγότερο. Είπαμε προσωπικά δεν μπαίνω σε κουβέντα με ανθρώπους να λένε θα βγούμε τελευταίοι ενώ θα μπορούσαμε 13οι. Δεν μεγάλωσα με αυτόν τον Παναθηναϊκό.

Υ.Γ. Σε καμιά περίπτωση να φύγει ο Πρίφτης. Δεν θα φτιαχτεί ποτέ τίποτα άμα ανά δυο μήνες φεύγει ένας προπονητής για άλλον. Αλλά ήρθε η ώρα να πάρει και αυτός τις αποφάσεις του. Δεν παίζει η ομάδα όπως θέλει. Ας αλλάξει οτι νομίζει αυτός οτι πρέπει να αλλάξει. Και αν δίνει την επίθεση στον Μεικον και την παίρνει παίκτης με 2/10, αυτός θα πάει σπίτι του κάποια στιγμή όχι ο παίκτης.

Υ.Γ. Μιας και μιλάμε για σχεδιασμό τελευταίας επίθεσης τι θυμήθηκα… (δείτε το βίντεο παρακάτω)

Μιχάλης Σταμουλάκης

Η Μονακό έκανε το λάθος να προηγηθεί αναγκάζοντας τον Ολυμπιακό να ξυπνήσει και να την «ποδοπατήσει» για μια εύκολη όπως φάνηκε νίκη, κρατώντας το αήττητο στο ΣΕΦ.

 

 

Οι παλιές «καλές» εποχές τελείωσαν. Οι μέρες που κάθε συνονθύλευμα ερχόταν στο ΣΕΦ και κέρδιζε άνετα τον Ολυμπιακό έχουν λάβει τέλος. Και πέρα απ' το γεγονός πως οι «ερυθρόλευκοι» φέτος είναι σοβαρή ομάδα με αρχή και τέλος, σε αυτήν την Euroleague δεν υπάρχουν ομάδες-τσίρκο. Όλοι τους κερδίζουν όλους. Για αυτό και το 6/6 στο ΣΕΦ είναι τεράστιο επίτευγμα. Αν αναλογιστούμε πως και τα δύο εκτός έδρας που έχασε ο Ολυμπιακός ήταν στη Βαρκελώνη για ένα ριμπάουντ και στη Μόσχα λόγω τρομερού Κλάιμπερν τότε οι φίλοι της ομάδας μπορούν να κοιτάζουν με αισιοδοξία τα ερχόμενα έξι παιχνίδια, εκ των οποίων τα πέντε είναι εκτός έδρας. 

Η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν αυτή που τον έσωσε πάλι. Ακόμα και στο πρώτο δεκάλεπτο, με εξαίρεση τα πρώτα 3-4 λεπτά, δεν ήταν κακός αμυντικά αλλά η Μονακό ήταν τρομερά εύστοχη. Όταν ο αντίπαλος έχει τέτοια ρέντα δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Παίζεις στην απαραίτητη ένταση άμυνα και παρακαλάς να σταματήσει ο «βομβαρδισμός». Αυτό έγινε. Ο Τζέιμς αν και δεν σκόραρε κατά ριπάς όπως έχει συνηθήσει έφτιαχνε παιχνίδι με πάσες που έκοβαν σαν μαχαίρι και κυριάρχησε στο πρώτο ημίχρονο, πριν πέσει πάνω του ο Παπανικολάου. Ο Έλληνας φόργουορντ μαζί με τον Ουόκαπ ήταν οι πρώτοι σκόρερ της ομάδας στο πρώτο ημίχρονο, πράγμα που λέει πολλά για τον επιθετικό ρυθμό της ομάδας του Μπαρτζώκα. Όταν οι ίσως δύο κορυφαίοι αμυντικοί της ομάδας είναι οι πρώτοι σκόρερ τότε βλέπεις ματς-ροντέο. Και το πρώτο μισό του αγώνα ήταν πράγματι ροντέο. Παρά την «τρέλα» του πρώτου δεκαλέπτου το παιχνίδι ισορρόπησε στο δεύτερο με τον Ολυμπιακό να είναι καλύτερος και να «ψαλιδίζει» την διαφορά. 

Στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε έναν άλλον Ολυμπιακό, αυτόν που έχουμε συνηθήσει να βλέπουμε φέτος. Επιθετικότητα διαρκείας, σκληρή άμυνα, ορθολογικές επιθέσεις. Ο Τζέιμς βγήκε εκτός παιχνιδιού μόλις τον έκλεισε ο Παπανικολάου και άρχισε να κάνει τα δικά του, να πετάει σουτ από τα 7 μετρά ή να πασάρει σε συμπαίκτη στο τελευταίο δευτερόλεπτο της επίθεσης. Η ευστοχία της Μονακό περιορίστηκε σε νορμάλ επίπεδα και ακόμα και στη ρακέτα οι «ερυθρόλευκοι» ανέβηκαν επίπεδο, μειώνοντας κατά πολύ τα επιθετικά ριμπάουντ των αντιπάλων. Δεν υπάρχουν πολλά να πεις, ήταν ο Ολυμπιακός που έχουμε μάθει να βλέπουμε. Ευτυχώς ή δυστυχώς, είναι πιο απολαυστικό να τον παρακολουθείς παρά να διαβάζεις τι έκανε ή δεν έκανε μέσω ενός blog. 

Στα αξιοσημείωτα της βραδιάς ο Μαρτίν δεν αγωνίστηκε, ίσως και να προστατεύτηκε από τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ο Ζαν-Σαρλ που άλλαξε τον Φαλ ήταν θετικός στο πρώτο μισό και ασταμάτητος στο δεύτερο οπότε δεν υπήρχε λόγος να μπει ο Αμερικανός σέντερ. Είδαμε τους ΜακΚίσκ-Λαρεντζάκη που νούμερο ένα δουλειά τους είναι να δίνουν ένταση και ενέργεια στην ομάδα να κάνουν ακριβώς αυτό παρά τους συνολικά 3 πόντους που έβαλαν.

Ο Ντόρσεϊ έκανε άλλο ένα πληθωρικό παιχνίδι αφού πέρα από το σκοράρισμα για το οποίο είναι και γνωστός, κάνει και όλες τις δουλειές στο παρκέ. Ριμπάουντ, ασίστ, άμυνες, είναι πολυεργαλείο ο ομογενής γκαρντ και όπως είδαμε στο πρώτο ημίχρονο, αν αυτός και ο Βεζένκοφ είναι «κρύοι» τότε ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα επιθετικά. Ο Σλούκας δεν φάνηκε ιδιαίτερα παρά την πολύ σημαντική συνεισφορά του, ίσως γιατί είδαμε τον Ουόκαπ να είναι πολύ επιθετικός και να πήρε τα φώτα πάνω του. Το χρειαζόταν ένα τέτοιο ματς ο Αμερικανός γκαρντ για να κλείσει στόματα στους λίγους (ευτυχώς) αφελείς που νομίζουν πως επειδή δεν σκοράρει, δεν κάνει.

Ο Ολυμπιακός έκανε την δουλειά του μέχρι στιγμής και με το παραπάνω. Έχει ρεκόρ 6-2, βρίσκεται στην 2η θέση (λόγω καλύτερου +/-) και δεν χάνει με τίποτα στο ΣΕΦ σε συνθήκες που πέρσι όχι απλά θα έχανε αλλά θα διασυρόταν. Πλέον πρέπει να πάρει όλη αυτήν την αυτοπεποίθηση και την φόρμα που «έχτισε» και να πάρει διπλά, όσα περισσότερα μπορεί. Δεν παίζει με μεγαθήρια αλλά και να έπαιζε, είδαμε όλοι τι ζημιές μπορεί να τους κάνει. Η αρχή θα γίνει στην Αγία Πετρούπολη το βράδυ της Παρασκευής. Οι παίκτες παραμένουν προσγειωμένοι, παρά τις επιθυμίες των οπαδών να τους «φέρουν το ευρωπαϊκό». Εντάξει, λογικό είναι ο κόσμος να «τρελαίνεται» όταν βλέπει τέτοιο μπάσκετ αλλά όπως ο κόουτς Μπαρτζώκας ξέρει καλύτερα από όλους, η μπάλα και το κεφάλι χαμηλά. Τα ματς είναι κουκιά, τα μαζεύουμε ένα ένα και όταν έρθει η άνοιξη θα δούμε τι έχουμε στα χέρια μας.

 

Ομάρ Αλή

 

Από χθες μετά την βαριά ήττα του Παναθηναϊκού από τον Ερυθρό Αστέρα έχει αρχίσει ένας πόλεμος στα social media με διάφορες προεκτάσεις. Από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, μέχρι τους Αλβέρτη και Διαμαντίδη, τον Δημήτρη Πρίφτη, τους παίκτες κτλ.

Ένα πράγμα που πραγματικά με τρελαίνει ειδικά να το βλέπω σε κείμενα δημοσιογράφων είναι να προσπαθούν όλες οι ευθύνες και η κριτική να πηγαίνει σε ένα πρόσωπο πάντα. Δεν γίνεται να φταίει ένας στις ήττες. Δεν είναι τένις. Είναι μπάσκετ. Ομαδικό άθλημα που ξεκινάει έξω από τις γραμμές και τελειώνει με τους αθλητές μέσα.

Οι ευθύνες του Δημήτρη Γιαννακόπουλου είναι γνωστές. Σεβαστό να θέλει να απεμπλακεί από τα δρώμενα της ομάδας αλλά όταν κουβαλάς αυτό το όνομα πρέπει η να φροντίσεις για την επόμενη μέρα, ή να κρατήσεις την ομάδα σε ένα αξιοσέβαστο επίπεδο μέχρι να βρεθεί αγοραστής τιμώντας με τον καλύτερο τρόπο την αυτοκρατορία που έχτισε ο Παύλος και ο Θανάσης.

Από εκεί και πέρα όμως: Έχεις μπάτζετ 5 εκατομμύρια. Μικρό αλλά και η Μπάγερν που έφτασε ένα καλάθι πριν το F4 πέρυσι 6 είχε. Αν υπάρχει λογική μπορεί να φτιαχτεί μια αξιόμαχη ομάδα.

Διαμαντίδης- Αλβέρτης: Όνειρο το γεγονός ότι τρέχουν αυτοί οι δυο άνθρωποι την ομάδα και μακάρι να μείνουν ακόμα και αν βρεθεί αγοραστής.

ΑΛΛΑ

Δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς που έτσι και πεις ότι οι Διαμαντίδης- Αλβέρτης έχουν ευθύνες είναι έτοιμοι να σε κατασπαράξουν. Δεν ζήτησε κανείς να τους πάρουν τα κεφάλια. Ούτε να φύγουν από την ομάδα. Αλλά πώς να το κάνουμε. Τον Παναθηναϊκό… τρέχουν. Είναι λογικό να υπάρξει ΚΡΙΤΙΚΗ στις επιλογές τους. Και αυτή την στιγμή έχουν και αυτοί ευθύνη. Όπως έχουν στα καλά (Νταμπλ πέρυσι- Super Cup φέτος) , έτσι έχουν και στα άσχημα. Δεν είναι κανείς στο απυρόβλητο. Ξαναλέω όχι με διάθεση καρατόμησης τους αλλά με σκοπό να βρεθεί μια λύση.

Διαβάζω από χθες ότι την μικρότερη ευθύνη την έχει λέει ο Δημήτρης Πρίφτης. Έχω ξεκαθαρίσει την άποψη μου για τον προπονητή Πρίφτη( Τον θεωρώ από τους καλύτερους προπονητές που έχουμε στην Ελλάδα) αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι ο προπονητής έχει την μικρότερη ευθύνη.

-Δεν έφερα εγώ 8 ξένους οι περισσότεροι από το κάτω ράφι. Εκ των οποίων ο ένας έχει σε 8 ματς 13 στα 50 σουτ. Ξένοι επιπέδου Παναθηναϊκού αυτοί την στιγμή λογίζονται μόνο οι Μεικον, Σαντ Ρος και Νέντοβιτς και λίγο ο Οκάρο (ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ).
-Δεν ετοίμασα εγώ την ομάδα πνευματικά να χάνει από τα αποδυτήρια.
-Δεν δήλωσα εγώ ότι ο Γουόλτερς (η επιτομή του ‘1’ ) δεν είναι καλύτερος από αυτούς που έχουμε.
-Δεν έχτισα ουσιαστικά δυο ομάδες (1 για Ελλάδα, 1 για Ευρωλίγκα)
-Δεν απαξίωσα εγώ τον Μποχωρίδη και ξαφνικά μπαίνει χθες να παίξει με την διαφορά στους τριάντα πόντους.
-Δεν δήλωσα εγώ ότι η ομάδα θα παίζει άμυνα και έχουμε γίνει η χαρά του κάθε πικραμένου.
-Δεν πήρα εγώ από τον κόσμο την ελπίδα και την προοπτική. Μια ομάδα που ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων δείχνει να μην έχει μέλλον. Η θα χτιστεί κορμός με τον Πέρι, τον Φερέλ και τον Έβανς.

Πρέπει να παρθούν αποφάσεις άμεσα. Δεν είναι ότι η ομάδα περνάει μια κακή περίοδος. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει συνοχή σαν οργανισμός αυτή την στιγμή. Αγωνιστικά κανείς δεν ξέρει τι θέλει να παίξει. Το ρόστερ είναι μπερδεμένο. Χωρίς ξεκαθάρισμα ρόλων. Αν θέλουμε να σωθεί η χρονιά στην Ελλάδα και στην Ευρωλίγκα να βελτιωθεί θα πρέπει άμεσα να γινει ανακατανομή ρόλων. Και ίσως και αλλαγές προσώπων. Όχι στην τεχνική ηγεσία αλλα στους παίκτες. Αλλά αν δεν υπάρχουν λεφτά ας μην αποκτηθούν άλλοι στην θέση τους. Όχι μέτριοι αντί μετρίων.

Μιχάλης Σταμουλάκης

Το να ηττηθείς στον αθλητισμό δεν είναι τραγωδία. Καμία ήττα δεν είναι τραγωδία. Αγωνίζονται δυο ομάδες, κάποια θα είναι καλύτερη και θα κερδίσει. Αγωνίζονται δυο ομάδες! Τι ειρωνεία γιατί στο Βελιγράδι σήμερα αγωνίστηκε μόνο μια ομάδα που φορούσε κόκκινα.

Οι άλλοι που θέλουν να λένε ότι λέγεται Παναθηναϊκός έμεινε στην Αθήνα και δεν πήγε απλά ποτέ εκεί.

Διασύρθηκαν οι πράσινοι στο Βελιγράδι. Είναι αλήθεια αλλά και με ένα πόντο να έχαναν πάλι ήττα είναι. Το πρόβλημα δεν είναι η ήττα.

Το πρόβλημα είναι ότι ο Παναθηναϊκός παύει σιγά- σιγά να λειτουργεί με την περίφημη τεχνογνωσία τόσο ετών. Και πώς να μην την χάσει όταν έφυγαν όλοι όσοι την δημιούργησαν. Ο μεγάλος Ομπράντοβιτς, οι γίγαντες Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος, ο Μάνος Παπαδόπουλος.

Να μιλήσουμε για μπάσκετ; Τι ακριβώς να πούμε;

Για την στελέχωση της ομάδας. 8 ξένους;
Με μπάτζετ 5 εκατομμύρια που ξέρεις ότι δεν μπορείς να πάρεις 6 από το πάνω ράφι πηγαίνεις και παίρνεις 8;
Γνωρίζοντας ότι δημιουργείς δυο ομάδες μια για την Ελλάδα και μια για την Ευρώπη; Γνωρίζοντας ότι χημεία δύσκολα θα βρει αυτή η ομάδα.

Δίνεις τα λεφτά σου στο ‘4’ για Ουάιτ και Έβανς και μένεις γυμνός στην θέση ‘1’.

Μια ομάδα ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ (ασχέτως αν θεωρώ πολύ καλό προπονητή τον Δημήτρη Πρίφτη) δεν έχει ταυτότητα. Δεν έχει αρχή, μέση και τέλος.

Και πάνω από όλα ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ στον κόσμο της την Ελπίδα. Την προοπτική. Να πεις ότι τρώω τις σφαλιάρες αλλά δουλεύω πάνω σε ένα πλάνο. Να βγάλω δυο παίκτες για του χρόνου. Ένα σχέδιο που να το υπηρετήσεις. Και ο κόσμος θα στηρίξει.

Και τώρα στο γήπεδο θα πάει ο κόσμος. Έχει χαρίσει πολλά αυτή η ομάδα στον πράσινο οργανισμό που δεν μπορούν να ξεχαστούν με μια η δυο κακές σεζόν. Αλλά ακριβώς επειδή έχει χαρίσει τόσα υπάρχουν και απαιτήσεις. Όπου απαίτηση είναι να παλεύουν κάθε ματς και να τιμούν την φανέλα που φορούν. Πήρες 5 ξένους εκ των οποίων οι 4 δεν έχουν παίξει Ευρωλίγκα ποτέ.

Άφησες την πιο νευραλγική θέση στο μπάσκετ γυμνή για να φορτώσεις το ‘4’.

Μπαίνεις να αγωνιστείς και από το πρώτο ημίχρονο ΣΥΝΕΧΩΣ τρέχεις να προλάβεις στο σκορ. Διασύρεσαι και ακούς πρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας, και να δουλέψουμε και να βγάλουμε αντίδραση. Δικαιολογίες να’ χάμε να λέγαμε.

Για να μην τρελαθούμε ΚΑΝΕΙΣ δεν ζήτησε Φ4 από τον Παναθηναϊκό. Ο κόσμος απαιτεί παίκτες, προπονητές και διοίκηση να καταλάβουν ποιον οργανισμό υπηρετούν. Τι ιστορία κουβαλάει αυτή η φανέλα. Είστε στον Παναθηναϊκό. Που υπό άλλες συνθήκες δεν θα περνάγατε έξω από το ΟΑΚΑ…. Can you Imagine… που έλεγε και μια ψυχή.

Μιχάλης Σταμουλάκης

Ο Ολυμπιακός πήγε να διαλύσει ότι έχτισε με εξαιρετικό μπάσκετ στο πρώτο ημίχρονο αλλά ο Σλούκας έδωσε το παρόν και ταυτόχρονα μια μεγάλη νίκη στους Πειραιώτες με 67-65.

 

 

Αν υπήρχε κάποιος παίκτης που άξιζε να βάλει buzzer beater στην φετινή ομάδα του Ολυμπιακού αυτός ήταν ο Σλούκας. Μετά απο το ματς με την Μπαρτσελόνα είχε ακούσει τα ανήκουστα, ότι δεν είναι Σπανούλης, ότι δεν κάνει για να παίρνει τις τελευταίες επιθέσεις, ότι καλά κάνει και τρώει πάγκο (!). Ε, σήμερα έκλεισε στόματα. Απλά τα πράγματα. Το είχα γράψει και μετά το παιχνίδι με τους Καταλανούς, δεν θα μπαίνουν όλα τα νικητήρια σουτ. Σήμερα μπήκε και αυτό γιατί ο Σλούκας μέτρησε καλά τον αντίπαλο, του ξέφυγε με την κλασσική του κίνηση και πήρε το αγαπημένο του σουτάκι από μέση απόσταση. Κι όλα αυτά μετά από ένα πολύ κακό φάουλ που έκανε δωράκι ο Έλληνας γκαρντ στον Πολονάρα που του επέτρεψε να ισοφαρίσει το παιχνίδι. Ρόδα είναι και γυρίζει λοιπόν για αυτούς που βιάζονται να κρίνουν.

Το πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακού ήταν ξανά χάρμα ιδέσθαι. Τα έκανε όλα σωστά, έβαζε και τα σουτ, δεν άφηνε την Φενέρ να αναπνεύσει, τι άλλο να κάνει; Όταν η ομάδα του Μπαρτζώκα παίζει με τέτοια ένταση και έχει και την τύχη με το μέρος της είναι να σου τρέχουν τα σάλια με το μπάσκετ που βλέπεις. Ο Φαλ φάνηκε ακόμη πιο συγκεντρωμένος απόψε βάζοντας και 10 πόντους ενώ στα υπόλοιπα ματς συνήθως την πέταγε έξω για κάποιο ελεύθερο σουτ. Σήμερα πάλεψε, πήρε προσπάθειες και δικαιώθηκε.

Ο Παπανικολάου τα έκανε όλα, ο Λαρεντζάκης με την τρέλα του έδωσε ενέργεια, καλάθια και τρομερές άμυνες και ο Ουόκαπ ήταν τρομερός, αν εξαιρεσούμε τα τρίποντα που δεν έμπαιναν ούτε με αίτηση. Έβαλε ένα ο Αμερικανός αλλά δείχνει ακόμη πως χρειάζεται να βρει τον εαυτό του καθώς τα δυο ελεύθερα που πήρε τα τελευταία λεπτά θα κόστιζαν αν δεν υπήρχε Σλούκας.

Το τρίτο δεκάλεπτο εξελίχθηκε (ξανά) σε εφιάλτη για τον Ολυμπιακό καθώς έσβησαν οι μηχανές και άφησε την Φενέρ να του κάνει 0-16 σερί. 0-16, στο ΣΕΦ. Ανεπίτρεπτο. Και δεν είναι μόνο το σκορ, ήταν και η εικόνα της ομάδας. Μπορεί αμυντικά να τα έδινε όλα και αν ήταν κάποια άλλη ομάδα ίσως το παιχνίδι εκεί να είχε ξεφύγει αλλά επιθετικά πραγματικά δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Ο Ντόρσεϊ έμεινε για πολλή ώρα στον πάγκο, οι παίκτες που ήταν μέσα έμοιαζαν «κολλημένοι» και οι Τούρκοι ορθώς το εκμεταλλεύτηκαν και πήραν κεφάλι στο σκορ. Ακόμα και ο Βεζένκοφ ήταν τρομέρα άστοχος (1/7 τρίποντα), πράγμα ασυνήθιστο για αυτόν. Έπρεπε να μπούμε στο τελευταίο πεντάλεπτο για να αφυπνιστεί ο Σλούκας που στην ουσία πήρε το παιχνίδι μόνος του. Αυτός ισοφάρισε σε 62-62, αυτός έδωσε το προβάδισμα στο 1'39'' και αυτός έβαλε και το μεγάλο σουτ που έδωσε την νίκη.

Είναι η βραδιά του σήμερα και δικαιούται να την απολαύσει, αυτός και όλη η ομάδα. Δεύτερα ημίχρονα όμως σαν και το απόψινο δεν γίνονται να ξαναυπάρξουν. Κι αν σήμερα ο Ολυμπιακός ήταν τυχερός που είχε τον Σλούκα, την άλλη φορά δεν θα είναι, ακόμα και με λιγότερο ποιοτική ομάδα από την Φενέρ.

Οι «ερυθρόλευκοι» μπαίνουν σε έναν νέο κύκλο της Euroleague τώρα αφού από τα επτά επόμενα παιχνίδια τους τα πέντε είναι εκτός έδρας. Μέχρι στιγμής έχουν 0-2 σε δύο αγώνες όμως που κάλλιστα μπορούσαν να κερδίσουν αν δεν «αυτοκτονούσαν» στην Βαρκελώνη και στην Μόσχα. Εκμεταλλεύτηκαν πάντως στο έπακρο την δυναμική του ΣΕΦ όντας αήττητοι και τώρα ήρθε η ώρα να πάρουν «διπλά» για να παραμείνουν ψηλά στην βαθμολογία, εκεί όπου αξίζουν να βρίσκονται με βάση όσα έχουν δείξει και κάνει μέχρι στιγμής. Επόμενο παιχνίδι με την Μονακό στο ΣΕΦ, άλλο ένα ματς που έχει την ταμπέλα «πρέπει» μπροστά του. Έχει δείξει όμως ο Ολυμπιακός πως δεν κοιτάζει ταμπέλες, μόνο τον αντίπαλο στα μάτια.

Ομάρ Αλή

Ο Παναθηναϊκός με μια διαστημική εμφάνιση διέλυσε την Εφες στο ΟΑΚΑ με 95-69. Την πρωταθλήτρια Εφες. Προφανώς και η απουσία του Μισιτς και του Ντάνστον ήταν σημαντικές για τους Πρωταθλητές Ευρώπης αλλά διόλου απασχολεί τον οργανισμό των πρωταθλητών Ελλάδας αυτό.

Ο Παναθηναϊκός πήρε την νίκη παίζοντας ίσως για πρώτη φορά με τον τρόπο που οραματίζεται ο Δημήτρης Πρίφτης. Απίστευτα σκληρή άμυνα ειδικά πάνω στο Λάρκιν. Κυριαρχία στα ριμπάουντ και με μια επίθεση όπου ο Μέικον και δευτερευόντως ο Νέντοβιτς ξεχώρισαν. Καλές περιστροφές, κερδισμένες μάχες και στο ένας εναντίον ενός αλλά και στα miss-match και νικητές στην μάχη των ριμπάουντ.

Αυτός που άναψε την σπίθα
Ο Ντάριλ Μέικον έκανε το ματς της ζωής του πιστοποιώντας πως είναι τρομερή φόρμα. Είχε 34 πόντους με 9/12 τρίποντα, έκοβε τα πόδια της Εφές σε κάθε προσπάθεια να αναθαρρήσει και καλές άμυνες. Αυτός όμως που έδωσε το έναυσμα ήταν ο Χάουαρντ Σαντ Ρος. Αυτός ήταν παντού σε άμυνα και επίθεση και έδειξε τον τρόπο με τον οποίο ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να παίξει για να πάρει το ματς. Και το έκανε.

Ο Παπαγιάννης έδειξε το παίκτη που θαυμάσαμε όλη την προηγούμενη σεζόν. Έπαιξε τρομερές άμυνες και μέσα στην ρακέτα αλλά και στην περιφέρεια στις αλλαγές στα σκριν ενώ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τροφοδοτήθηκε σωστά και τελείωσε με 6/8.

Δεν αλλάζουν πολλά με την σημερινή νίκη. Είπαμε σπουδαία που ήρθε αλλά ο τρόπος είναι αυτός που θα πρέπει να διατηρηθεί. Ζητούμενο είναι η συνέπεια. Η Βιλερμπάν την Παρασκευή είναι ΟΜΑΔΑ με όλη την σημασία της λέξης. Το κατάλαβε πριν λίγο και η ΤΣΣΚΑ.

Δουλειά και χαμηλά η μπάλα. Οι στόχοι είναι συγκεκριμένοι. Καλή και πάνω από όλα ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ παρουσία στην Ευρωλίγκα και κατάκτηση των τριών στόχων στην Ελλάδα. Ο Ένας επετεύχθη και συνεχίζουν για τους άλλους δυο.

Υ.Γ. Δεν περιμέναμε την σημερινή εμφάνιση του Μεικον για να διαπιστώσουμε ότι είναι ο ξένος με την μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στην ομάδα. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι με ποιο σκεπτικό κάποιοι λέγανε ότι πρέπει να βγει αυτός στην Ελλάδα για να μπει ο Φερέλ.

Υ.Γ.2 95-69 με τον Παναθηναϊκό να εκτελεί 10 βολές (10/10) και την Εφές 25(19/25).

Μιχάλης Σταμουλάκης

Η Άλμπα Βερολίνου τάραξε τα νερά του Ολυμπιακού που όμως στάθηκε στο ύψος του και πήρε έστω και πολύ δύσκολα το ροζ φύλλο αγώνα και «ανέβηκε» στο 4-2 στην βαθμολογία της Euroleague.

 

Ποιός είδε τον Ολυμπιακό στο πρώτο δεκάλεπτο και δεν τον φοβήθηκε; Δεν είναι δα και τρομακτικό σκορ το 27-19 αλλά ο τρόπος που έπαιζαν ήταν το τρομακτικό στοιχείο. Η «παράδοση» συνεχίστηκε καθώς και με την ΤΣΣΚΑ η ομάδα είχε μπει πάρα πολύ δυνατά και έβαζε τα σουτ, τότε όμως τα μπράβο τα άξιζε ο Ντόρσεϊ που έπαιζε σχεδόν μόνος του. Απόψε μπήκαν όλοι πολύ δυναμικά χωρίς να υστερεί κανείς από την βασική πεντάδα. Ένα μπράβο παραπάνω στον Παπανικολάου που χτύπησε στο ματς με τον Ηρακλή και όλοι καταλαβαίνουν τι σημαίνει για έναν παίκτη που έχει περάσει τόσα πολλά να βρίσκεται σε κατάσταση «θα παίξω-δεν θα παίξω». Αλλά δεν φοβήθηκε καθόλου, φάνηκε πως είναι στο 100%, αν όχι στο... 101%.

Στη συνέχεια πάνω κάτω τα ίδια αν και ο ρυθμός έπεσε αρκετά, πράγμα λογικό. Μείωσε η Άλμπα αλλά εκεί τους αφύπνισε ο Μπαρτζώκας και έκαναν το 40-26 στο τσακ-μπαμ. Το έζησε πολύ το παιχνίδι σήμερα ο προπονητής του Ολυμπιακού με το μικρόφωνο να τον πιάνει πολλές φορές να απορεί με τις αποφάσεις των διαιτητών.

Όλα έδειχναν καλά στο ημίχρονο πάντως. Φάνηκε εξ' αρχής ότι το τρομερό αμυντικό σερί του Ολυμπιακού θα έσπαγε σήμερα αλλά δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας αφού επιθετικά η ομάδα πετούσε φωτιές. Μπήκε και στο δεύτερο μισό ο Βεζένκοφ, έβαλε 8 σερί και κάπου εκεί όλοι πιστέψαμε ότι σιγά σιγά θα την πάρει η κατηφόρα την Άλμπα. Μέγα λάθος.

Οι Γερμανοί είναι μια πολύ περίεργη ομάδα. Μπορούν να παίξουν σε πολλούς ρυθμούς παιχνιδιού και δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Είναι από τις ομάδες που περισσότερο επηρεάζουν τους αντιπάλους τους παρά τον εαυτό τους. Τι σημαίνει αυτό; Αν τους κερδίσεις έκανες την δουλειά σου, αν χάσεις θα υποστείς γκρίνιες. Από την άλλη όμως, αν η Άλμπα κερδίσει οι Γερμανοί χαμογελάνε και χειροκρούν, αν χάσει το ίδιο. «Μπαλαντέρ» ομάδα.

Το σύνολο του Γκονζάλες πήγε να προκαλέσει πρόβλημα στον Ολυμπιακό που όμως ήταν εντυπωσιακά ψύχραιμος. Και δίνω έμφαση στο εντυπωσιακά διότι αν βλέπαμε το ίδιο ματς την περσινή σεζόν οι «ερυθρόλευκοι» δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν το παιχνίδι και οι Γερμανοί θα παρέσερναν τα πάντα στο διάβα τους. Φέτος όμως η ομάδα έχει αλλάξει, τα έχουμε ξαναπεί. Ακόμα και όταν ο ρυθμός δεν ήταν υπέρ του, ο Ολυμπιακός έλεγχε το ματς. Δεν άφησε ποτέ την Άλμπα να τον πλησιάσει στο σκορ εκτός από το τέλος του αγώνα που έγινε ροντέο και μάρκαρε εξαιρετικά τα πολυβόλα Σίκμα (9π.) και Λο (11π., 4/11 σουτ).

Γενικότερα το δεύτερο ημίχρονο του Ολυμπιακού ήταν από τα χειρότερα του φέτος. Αν εξαιρεσούμε την σταθερότητα των Σλούκα-Ουόκαπ, τα ξεσπάσματα των Λαρεντζάκη-ΜακΚίσικ και τις μεγάλες φάσεις του Ζαν-Σαρλ στο τέλος υπάρχουν ελάχιστα θετικά. Αλλά έχω την εντύπωση πως δεν αγχώνεται κανείς μέσα στην ομάδα. Ακόμα και όταν η Άλμπα πλησίασε στους τρεις πόντους, στα τελευταία λεπτά, οι «ερυθρόλευκοι» παρέμειναν ψύχραιμοι και παρά το γεγονός πως δεν είχαν επιθετικό ρυθμό έκαναν σωστές επιλογές. Έβαλαν και τις βολές όταν έπρεπε και κάπως έτσι πήραν και το παιχνίδι. Διαγραφή κατευθείαν και εστίαση στο επόμενο παιχνίδι με Φενέρμπαχτσε ξανά στο ΣΕΦ (28/10, 21:00).

Αν συνεχίσει η ομάδα σε αυτούς τους ρυθμούς δεν έχει να φοβηθεί κανέναν, ειδικά στην έδρα της. Έχει ένα τρομερό δίδυμο στα γκαρντ (Σλούκας-Ουόκαπ) που πλέον «κολλάει» ιδανικά ακόμα κι όταν βρίσκεται ταυτόχρονα στο παρκέ και σιγά-σιγά όλοι οι παίκτες βρίσκουν ρυθμό. Μοναδικό ερωτηματικό είναι ο Μάρτιν που ήταν εκτός αποστολής σήμερα λόγω τραυματισμού και δεν βρίσκεται και στα καλύτερα του. Ο Ζαν-Σαρλ έδειξε ξανά πάντως πως βρίσκεται στην ομάδα για να προσφέρει. Ήταν τρομερός στα τελευταία λεπτά με clutch καλάθι, κόψιμο και εξαιρετικές άμυνες. Είναι απίστευτο να τους βλέπεις όλους, έναν προς έναν, να βελτιώνονται παιχνίδι με το παιχνίδι. Οι προσδοκίες είναι υψηλές, το κεφάλι όμως κάτω.


Ομάρ Αλή

Ο Ολυμπιακός έχασε με 88-82, χαραμίζοντας μια τρομερή πρώτη περίοδο και μια απίστευτη εμφάνιση του Ντόρσεϊ που έβαλε 32 πόντους.

 

 

Πολύ κρίμα για τους «ερυθρόλευκους» που δεν το χτύπησαν το σημερινό παιχνίδι. Σαφώς και δεν υπάρχει το «πρέπει» όταν παίζεις στη Μόσχα με την ΤΣΣΚΑ αλλά όταν η ομάδα μπαίνει καυτή και κάνει τους Ρώσους άνω-κάτω τότε δημιουργούνται προσδοκίες. Όταν ο ξεκάθαρα κορυφαίος σκόρερ της ομάδας δείχνει πως μπορεί να πάρει το ματς ακόμα και μόνος του, είναι κρίμα στο τέλος να μην το παίρνει. Όποιος δεν είδε το παιχνίδι και απλά διαβάζει το κείμενο πιθανόν να ενθουσιάζεται αλλά η ομάδα σήμερα ήταν πολύ κακή. Αλλά υπάρχει το κρίμα γιατί ξεκίνησε φοβερά ενώ και στο τέλος η διαφορά ήταν πάρα πολύ κοντά, ειδικά σε σχέση με τον υπόλοιπο αγώνα που η ΤΣΣΚΑ είχε τον Ολυμπιακό διαρκώς σε τουλάχιστον +14.

Έγινε κακή διαχείριση σήμερα. Το πολύ αυστηρό rotation του κόουτς Μπαρτζώκα ξένιζε αρκετούς αλλά τις περισσότερες φορές λειτουργούσε προς όφελος της ομάδας. Σήμερα όμως έγινε το αντίθετο. Ο Ντόρσεϊ που ξεκίνησε αφηνιασμένος και έβαλε 14 πόντους στην πρώτη περίοδο δεν γίνεται να κάθεται εκτός σε όλο το υπόλοιπο δεκάλεπτο. Μπορεί να ακουστεί βαρύ αλλά είναι έγκλημα. Πόσα βράδια θα υπάρξουν που ένας παίκτης θα βάζει 30 πόντους; Ειδικά στο υλικό του Ολυμπιακού; Αυτά τα βράδια πρέπει να τα εκμεταλλεύεται η ομάδα, πρέπει να κερδίζει. Ο Πρίντεζης φάνηκε πολύ «βαρύς» σήμερα, δυσκολεύτηκε αμυντικά και αντικαταστάθηκε σωστά από τον Ζαν-Σαρλ αλλά άργησε πολύ αυτή η αλλαγή.

Ο Σλούκας απόψε έπαιξε 12'35''. Είχα γράψει μετά την νίκη επί της Ρεάλ πως η είσοδος του Σλούκα όταν τα αντίπαλα γκαρντ είναι κουρασμένα ή ο αντίπαλος κόουτς έχει κάνει αλλαγές είναι μεγάλο συν. Ο 31χρονος μπαίνει στο παιχνίδι και αναλαμβάνει την οργάνωση της ομάδας όταν η άλλη ομάδα είναι κουρασμένη και δεν έχει τα πόδια να αντιδράσει στην ταχύτητα του Σλούκα. Σε εκείνο το ματς βέβαια έπαιξε σχεδόν 25 λεπτά. Δεν γίνεται η ποιότητα αυτού του παίκτη να παραμένει στον πάγκο. Ειδικά απόψε ο Ολυμπιακός χρειαζόταν τον Σλούκα να δώσει ρυθμό, ειδικά στην 2η και 3η περίοδο που η ομάδα δεν είχε καθόλου επιθετικές εμπνεύσεις.

Κακή εμφάνιση και από τον ΜακΚίσικ απόψε που δεν μας έχει συνηθίσει (2/9 σουτ). Η ένταση που βγάζει στο παιχνίδι του είναι χαρακτηριστική αλλά ακόμη και αυτή απόψε, αντί να ξεσηκώσει την ομάδα, έφερε λάθη και κακές επιλογές. Φωτεινό σημείο στον Ολυμπιακό ήταν ο Ζαν-Σαρλ που μπήκε αρχικά για να περιορίσει τον Μπολομπόι αλλά ουσιαστικά δεν ξαναβγήκε. Ήταν εξαιρετικός και στις δύο πλευρές του παρκέ και έδειξε πως μπορεί να προσφέρει στην ομάδα.

Πολλά θα ειπωθούν απόψε, πολλά αν, πολλά γιατί. Έγιναν λάθη, η ομάδα δεν ήταν ο εαυτός της αλλά ως ένα σημείο είναι και λογικό. Έπαιζε εκτός έδρας με την ΤΣΣΚΑ. Δεν θα τρώει σε κάθε ματς λιγότερους από 70 πόντους, είναι αδύνατον. Ειδικά απόψε είχε να αντιμετωπίσει τον Κλάιμπερν που ήταν πραγματικά εξαιρετικός. Και ο Αμερικανός είχε και σημαντικές βοήθειες (Λούντμπεργκ 16, Μπολομπόι 16), ο Ντόρσεϊ ήταν απελπιστικά μόνος, ειδικά πριν μπει στο παιχνίδι ο Ζαν-Σαρλ.

Το hero-ball δεν ταιριάζει και ποτέ δεν ταίριαζε στον Ολυμπιακό αλλά είναι γεγονός πως και στο παρελθόν εκμεταλλευόταν τις μεγάλες βραδιές των σταρ του. Απόψε αυτό δεν έγινε. Και για αυτό οι φίλοι της ομάδας μένουν με το «γαμώτο». Διότι οι συνθήκες νίκης δημιουργήθηκαν, δεν προϋπήρχαν. Στο 3-2 λοιπόν με την 2η «διαβολοβδομάδα» να επιφυλάσσει δύο ματς στο ΣΕΦ, με Άλμπα (26/10, 21:00) και Φενέρμπαχτσε (28/10, 21:00). Δυσκολότερο το δεύτερο χρονικά παιχνίδι αλλά και οι Γερμανοί είναι απειλητικοί. Το γράφω κάθε φορά, η Euroleague είναι μαραθώνιος και θα δούμε αμέτρητα τρελά αποτελέσματα. Οι πρωταθλητές Ευρώπης έχουν 1-4, η Μπάγερν το ίδιο, η Βιλερμπάν άρχισε αήττητη. Ας κάνει η ομάδα την δουλειά της πρώτα την Τρίτη για να βρει ρυθμό και να χαμογελάσει μετά από δύο «σκληρές» ήττες και ίδωμεν.

 

Ομάρ Αλή

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Το basket247.gr(όπως προβλέπει η νομοθεσία και τηρώντας όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες) οφείλει να ενημερώνει τους επισκέπτες αυτού του ιστότοπου για την αποδοχή ή μη των cookies κατά την είσοδο τους στο site www.basket247.gr