Η προπονήτρια της ομάδας ΕΣΚΑ των κοριτσιών, Ελένη Μίχα, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Τα παιδία παίζει» του EOK WebRadio με τον Αργύρη Παγαρτάνη.
Αναλυτικά είπε:
Για το φετινό Τουρνουά Ενώσεων: «Ήταν ένα γεμάτο τετραήμερο. Και για τα αγόρια και για τα κορίτσια ήταν μια διοργάνωση πρωτόγνωρη, γιατί βρισκόντουσαν πρώτη φορά όλα μαζί. Για τα κορίτσια ήταν η πρώτη φορά που μπήκαν σε μια διοργάνωση τετραήμερη, γιατί συνήθως ήταν ένα Final-4 δύο ημερών. Μόνο θετικά στοιχεία μπορείς να αποκομίσεις. Η διοργάνωση ήταν πάρα πολύ καλή και τα κορίτσια σε ένα βάθος τεσσάρων ημερών πήραν πολύ περισσότερες εικόνες απ’ ό,τι σε ένα παιχνίδι που χάνεις ή κερδίζεις και παίζεις άλλο ένα την επόμενη μέρα με άγχος και πίεση για το αποτέλεσμα».
Για τις εντυπώσεις της απ’ το τουρνουά: «Η πρώτη εικόνα είναι ότι και η επαρχία έδωσε βροντερό παρών. Είναι εκπληκτικό το σε πόσο καλό βαθμό ετοιμότητας βρισκόντουσαν τα παιδιά για ν’ αγωνιστούν, δεδομένου ότι σαφώς και έχουν λιγότερα ματς από κάποια μεγάλα αστικά κέντρα. Ανταποκρίθηκαν στο έπακρον τα παιδιά, προσφέροντας και καλό μπάσκετ, αλλά και με τα στοιχεία που θέλουμε μέσα απ’ τη διαδικασία του αναπτυξιακού προγράμματος, το οποίο έχει μια κοινή προπονητική κατεύθυνση. Η εικόνα όλων των ομάδων που βρέθηκαν και έβγαλαν τόσο ωραία παιχνίδια νομίζω ότι είναι το αποτέλεσμα που θέλουμε και μας ικανοποιεί. Εμένα προσωπικά με ικανοποίησε πάρα πολύ αυτή η κοινή γραμμή όπου, όποιο παιδί και να καλέσεις μέσα στη διαδικασία της χρονιάς, θα ξέρει πώς να ενταθεί και να κινηθεί. Αυτό είναι πολύ καλό».
Για τις εξωγηπεδικές εμπειρίες των παιδιών στο τουρνουά: «Είναι πολύ θετικό ότι μιλάμε για παιδιά που δεν έχουν ξαναβρεθεί μαζί, αλλά ξαφνικά βρίσκονται σε αυτό το τετραήμερο και θα ξαναβρεθούν ίσως στο μέλλον απ’ τη μία μεριά της Ελλάδος στην άλλην. Δημιουργούνται αναμνήσεις, δημιουργούνται μελλοντικές φιλίες που δε θα μπορούσες καν να τις σκεφτείς και επίσης μπαίνουν σε διαδικασία προγράμματος, κάτι που κάποια εξ αυτών να μην το έχουν ζήσει. Όλα αυτά είναι φοβερές εμπειρίες, οι οποίες στα μάτια των παιδιών φαντάζουν τεράστιο πλεονέκτημα το ότι μπόρεσαν να τις ζήσουν».
Για το ότι τα παιδιά γνωρίζουν ότι υπάρχουν μάτια που παρακολουθούν συνεχώς τη δουλειά τους: «Αυτό που τονίζουμε συνεχώς στα παιδιά είναι πως ούτε τελειώνει κάτι ούτε αρχίζει αν δε συνεχιστεί η δουλειά. Το πιο θετικό είναι πως καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς αυτή η δουλειά παρακολουθείται, οπότε δεν περιμένουμε να βγάλουμε συμπέρασμα για ένα παιδί που μπορεί να μη βρέθηκε σε καλή μέρα ή να μην έπαιξε καλά στο τετραήμερο. Έχουμε μια ευρύτερη εικόνα της χρονιάς μέσα απ’ τις προπονήσεις και απ’ τα παιχνίδια τους. Βλέπουμε την εξέλιξή τους απ’ την αρχή της αγωνιστικής περιόδου μέχρι και τώρα που οδεύουμε προς το τέλος».
Για το κομμάτι της πίεσης που μπορεί να έχουν τα παιδιά για το αποτέλεσμα: «Όσο και αν λέμε πως προσπαθούμε να απεμπλακούν τα παιδιά απ’ την πίεση, πρέπει να δούμε και ποια παιδιά μπορούν να λειτουργήσουν σε αυτήν. Ουσιαστικά, όταν ερχόμαστε στο δια ταύτα όλα τα επίσημα ματς είναι με πίεση. Επομένως, θα πρέπει να δούμε να υπάρχει το ηγετικό στοιχείο, το επίπεδο της αντίδρασης στο άγχος και όλα τα υπόλοιπα που συγκροτούν την προσωπικότητα ενός αθλητή».
