Ο Παναθηναϊκός πήρε μια μεγάλη νίκη με τον τρόπο που ήρθε αυτή, απέναντι στην Ζαλγκίρις με 89-76 κάνοντας ένα εκπληκτικό 29-6 στην τελευταία περίοδο.
Το παιχνίδι ουσιαστικά χωρίζεται σε δυο μέρη. Στο πρώτο ημίχρονο οι Λιθουανοί είναι κυρίαρχοι. Κυκλοφορούν πολύ καλά την μπάλα και τρυπάνε εύκολα την άμυνα κυρίως λόγω της κακής αδύνατης πλευράς των πρωταθλητών Ευρώπης που για τα δεδομένα του αγώνα ήταν πολύ αργή. Το 18/22 δίποντα είναι εξωφρενικό νούμερο. Πολλά δε εξ αυτών ήταν lay up. Ακόμα πιο άσχημη ήταν η επίθεση με κακές αποστάσεις και αποφάσεις.
Πολλοί μίλησαν για άδειασμα ενέργειας των παικτών μετά το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Και αυτό γιατί όσο περνάει η ώρα το άδειασμα θα έπρεπε να γίνεται πιο έντονο. Αλλά εδώ όχι μόνο δεν έγινε αλλά οι παίκτες έβγαλαν πολύ μεγάλη ενέργεια στο.. γυαλί, ειδικά στα τελευταία δέκα λεπτά.
Η Ζάλγκιρις προηγήθηκε με δεκαεπτά πόντους στο ημίχρονο. Κυριαρχούσε μέχρι το 25ο λεπτό πίσω. Θεωρώ ότι πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, το τι έγινε με τους διαιτητές, με την αποβολή του Αταμάν, το ΟΑΚΑ και ο κόσμος έπαιξαν και αυτά τον ρόλο τους στο ξέσπασμα της ομάδας.
Ο Παναθηναϊκός κάλυψε κάθε τρύπα στην άμυνα με τον ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ Γκέμπριελ. Στην επίθεση κυκλοφόρησε καλά την μπάλα και ευτύχησε να έχει πολύ καλά τελειώματα από τον Νότιο Σουδανό. Αυτό βοήθησε τα γκαρντ να απελευθερωθούν και με τον Σλούκα να κάνει απίστευτα πράγματα στο παρκέ, μπήκε στο τελευταίο δεκάλεπτο έτοιμος για την μεγάλη ανατροπή. Και τα κατάφερε με το εκπληκτικό 29-6 (όπου 6 βάλτε μόνο βολές) και έφτασε στην νίκη.
Για τον Παναθηναϊκό τα επόμενα πέντε ματς είναι καθοριστικά. Αν καταφέρει να πάρει τα 4 από αυτά (Αρμάνι εκτός, Φενερ και Εφές εντός, Βιλερμπάν εκτός και Ρεάλ εντός) Θα πατήσει πολύ γερά στην 4αδα. Μένει να δούμε και τι θα γίνει με τον αντικαταστάτη του Γιουρτσεβέν ώστε η ομάδα να μπει στο κρίσιμο αυτό στάδιο της χρονιά τουλάχιστον με γεμάτο ρόστερ. Αν όχι γεμάτο ποιότητα, γεμάτο ρόστερ.
Μιχάλης Σταμουλάκης
